Улсын хэмжээнд бүрэн дунд боловсрол олгодог төр, хувийн хэвшлийн 839 ерөнхий боловсролын сургуульд нийт 700 мянган хүүхэд суралцаж байна. Үүнээс хувийн 167 сургуульд 50 мянган хүүхэд суралцдаг. Нөгөө талд улсын сургуулийн нэг анги 50-60 хүүхэдтэй, 2-3 ээлжээр ачаалал өндөртэйгээр хичээллэдэг.

Манай улсын боловсролын бодит нөхцөл байдал бол сургууль, анги танхимын тоо асар их дутагдалтай байдлаас улбаалж сургалтын чанар, багшийн хүртээмж, үр дүн хүлээхэд бэрх байгаа. Төрийн өмчит сургуулийн дийлэнх нь барилгын насжилт өндөртэй, анги танхим нь хөгц мөөгөнцөрт “идэгдсэн”, спорт заалгүй гэх мэт наад захын стандарт, эрүүл, аюулгүй орчинд суралцах боломж, нөхцлөөр хангагдаж чаддаггүй.

Гуравхан жилийн дараа буюу 2025 онд 250 сургуулийг яагаад ч Төр барьж чадахгүй. Суралцагчдын анги танхим, нэг ангид суралцах хүүхдийн тоо хэтэрсэн, мөн хичээл заах багш нарын тоо хүртээмж хүрэлцэхгүй эрсдэлтэй нөхцөлд байхад Төр хувийн хэвшлээ хавчиж шахах, үйл ажиллагааг нь хэвийн явуулах боломжийг нь хуулиар хаагдуулж байгаа нь нийгэмд асар сөрөг үр дагавар авчирна.

Одоо ачааллаа дийлэхгүй байгаа улсын сургуулиуд ойрын хоёр, гурван жилд нэмэгдэх ачааллыг дийлэх болов уу? Мөн хүүхдийн тоо нэмэгдэх бүрт ажиллах хүчний асуудал яригдана. Гэтэл одоо дутагдалд орсон байгаа багшийн асуудлыг хэрхэн яаж шийдэх бэ гэдэг нь асуулт хэвээр үлдэж байна.